Hinnie
Financieel Adviseur
Ik verbaas me nog dagelijks over de grootte van de organisatie. Ik wist wel dat het groot was, maar niet dat het zó groot was.
Ik verbaas me nog dagelijks over de grootte van de organisatie. Ik wist wel dat het groot was, maar niet dat het zó groot was.
“Ik ben lekker breed opgeleid. Ik heb de MER gedaan: Management, Economie en Recht. Tijdens mijn studie raakte ik geïnteresseerd in financiën. Na een aantal ondersteunende financiële banen, waar ik vooral ‘in gesprek’ was met mijn beeldscherm, ging ik als bedrijfskundige aan de slag bij ziekenhuis Tjongerschans in Heerenveen. Daar ging ik echt het werkveld in en met budgethouders in gesprek. Dat heb ik jaren met veel plezier gedaan, maar op een gegeven moment wilde ik wel eens wat anders dan werken in de zorg. Via een vriendin hoorde ik van deze functie. En na een aantal goede gesprekken met de leidinggevende zijn we ervoor gegaan.
Ik kwam hier in een drukke periode binnen, in de ‘begrotingstijd’, dus het was even zoeken, maar vanaf dag één voelde ik al wel de super goede sfeer. Heel toegankelijk. Mijn leidinggevende had al wat kennismakingsgesprekken geregeld, zodat ik wegwijs kon worden gemaakt en iedereen leerde kennen.”
“Je hebt de ‘vaste’ Planning-en-Control-cyclus. Je maakt elk jaar een begroting, drie keer per jaar een voortgangsrapportage en een jaarrekening. Dat zijn de belangrijke momenten. En gedurende het jaar heb je regelmatig contact met je budgethouders over de voortgang en of er nog nieuwe ontwikkelingen zijn.
Ik doe dit voor de directie Stadsbeheer en een van mijn onderwerpen is de riolering. Klinkt niet zo sexy, maar het is heel interessant. Inwoners van de gemeente moeten jaarlijks een rioolheffing betalen en ik moet zorgen dat dat tarief passend is. Dat moet je goed kunnen verantwoorden. Wat kost bijvoorbeeld het onderhoud van het riool? En moeten er op termijn investeringen worden gedaan?
Verder ben ik ook veel bezig om risico’s te signaleren. Zoals nu met alle kostenstijgingen. Kosten van bouwmaterialen, personeelskosten, maar ook elektriciteitskosten. Wat kost de straatverlichting in de gemeente? Je bent continu om je heen aan het kijken. En dat doe ik niet alleen, maar samen met de budgethouders uit het werkveld.”
“Ik wilde graag bij een ander type organisatie werken, en ook voor een grotere organisatie. Daarnaast ben ik opgegroeid in Groningen en heb ik een enorme verbondenheid met de stad. Ook vind ik de politieke invloeden heel interessant. Toen de vacature op mijn pad kwam en ik hier weer in Groningen rondliep dacht ik: dit lijkt me gewoon echt gaaf! Daarnaast is het werk ontzettend afwisselend. Je weet nooit hoe een dag verloopt. Je hebt wel een richtlijn waarmee je aan de slag gaat, maar als er dan ineens een nieuwe vraag opduikt, dan kan dat ineens voorrang krijgen. Dat maakt het ontzettend leuk.”
“Ik verbaas me nog eigenlijk dagelijks, wekelijks over de grootte van de organisatie. Ik wist wel dat het groot was, maar niet dat het zó groot was. Er is gewoon ontzettend veel expertise in huis. Overal is wel iemand die iets weet van wat jij zoekt. Daarom is het belangrijk om niet te lang zelf te blijven stoeien maar uit te reiken naar anderen. Verder doen we zoveel hier. Van een paspoort aanvragen, tot rioolheffing, tot het afval ophalen, maar ook de energiecrisis, het aanvragen van subsidies, de kinderboerderij... Je kan het zo gek niet verzinnen of de gemeente heeft er wel iets mee te maken.”
“Dat ‘stoffige ambtenarenimago’, daar mag wel een streep door wat mij betreft. De gemeente is ontzettend vernieuwend. Er werken ontzettend veel jonge mensen. En de ‘oude garde’ die er nog zit, draagt veel bij met al hun kennis en ervaring. We hebben ook een heel leuk jongerennetwerk voor mensen onder de 35 jaar. “
“Blijf je vooral verbazen en (jezelf) vragen stellen. De directeur bij stadsbeheer gaf mij dat op mijn eerste dag mee en daar sluit ik me bij aan. En maak er een leuke tijd van!”